Nú er talað um hálsbindi. Síðan verður talað um aðrar hefðir. Heimili í þroti og angist fátæka fólksins verða að bíða betri tíma. Þetta eru hetjur Nýja Íslands.
Framsóknarmanna – heilkenni?
Á Eyjunni í Orðinu á götunni má lesa heilmikinn pistil um brask í kringum sparisjóðinn BYR og Landsbankann. Eitthvað lætur hlutverkaskipan kunnuglega í eyrum:
Fréttamenn í Norræna húsinu
Það var með eftirvæntingu sem ég fylgdist með fundinum í Norræna húsinu í sjónvarpinu í gær. Jóhanna og Steingrímur J. kynntu nýja ríkisstjórn sem og hluta af aðgerðaráætlunum stjórnarinnar.
Vanhæfni stjórnmálamanna!
Hvernig skyldi nýi stjórnarsáttmálinn líta út? Skyldi hann sýna okkur fram á að ríkisstjórnir kunni einfaldlega ekki að stjórna og að þessi nýja ríkisstjórn, sem á að opinbera í kvöld, verði sama aulasamkoman og sú sem fór frá eftir langtíma veglagningu til helvítis?
Af hverju þarf 63 alþingismenn á Íslandi?
Oft hefur mér dottið hug að spyrja hvaða rök styðji það að á alþingi sitji 63 þingmenn. Þessi spurning vaknar að nýju þessa dagana þegar við blasir að ríkisstjórnin með ríkulegan þingmeirihluta er að knýja þúsundir fjölskyldna í þrot með því er virðist, viljandi seinagangi.
Þráinn Bertelsson og heiðurslaunin
Alveg er það með ólíkindum hvernig fólk stekkur á Þráin Bertelsson vegna þessara heiðurslauna sem hann hefur fyrir ritstörf og nánast stimplar hann dusilmenni fyrir að afþakka þau ekki strax daginn eftir kjördag. Það verður áreiðanlega eitthvað annað en þessir peningar Þráins sem fólk þarf að fylgjast með hjá byrjendunum í Borgarhreyfingunni þegar þeir taka til starfa á alþingi og reyna að læra að ganga.
Jóhanna og Steingrímur: Það liggur ekkert á
Tek undir við Egil Helgason. Mér virðist Gísli Tryggvason vera eini maðurinn sem þessa dagana man eftir því hvað margar fjölskyldur sigla hraðbyri í þrot. Grjótkjaftarnir bryðja á Evrópumálunum og formennirnir eiga varla nógu sterk orð til að dásama hvor annan fyrir vinsemd og elskulegheit. Stundum sýnist manni þá helst langa til að kyssast. Við fjölmiðla segja þeir: „Það liggur ekkert á.“
Grjótkjaftar stjórnmálanna
Ekki kaus ég Samfylkinguna vegna Evrópumálsins. Það er á hreinu. Og ekki kaus ég Samfylkinguna vegna þess að þar sé flest vænna manneskja. Það er líka á hreinu. Ég kaus Samfylkinguna einfaldlega vegna Jóhönnu Sigurðardóttur. Hún hefur manna mest og best heitið því að gæta hagsmuna „litla mannsins“ í þjóðfélaginu og er manna líklegust til að standa við það.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki fólkið
Formaðurinn segir flokkinn hafa stefnuna og fólkið. Það er einfaldlega ekki rétt. Hann hefur ekki fólkið. Af þessum sextán einstaklingum sem nú setjast á þing fyrir flokkinn, ættu sjö þeirra alls ekki að vera þar. Það verður aldrei sátt um þá.
Kosið um fæsta mínusa
Þátturinn í sjónvarpinu í gærkvöldi var eins og leikhús fáránleikans. Eftir að hafa fylgst með formönnunum og reynt að greina það sem þeir sögðu ekki, en hefðu átt að segja, fær Jóhanna Sigurðardóttir fæsta mínusa. Steingrímur J. vakti með mér kvíða um að á bak við málflutning hans lúrði stefna sem almenningur verði hundóánægður með. Það mun koma í ljós.