Alveg er það með ólíkindum hvernig fólk stekkur á Þráin Bertelsson vegna þessara heiðurslauna sem hann hefur fyrir ritstörf og nánast stimplar hann dusilmenni fyrir að afþakka þau ekki strax daginn eftir kjördag. Það verður áreiðanlega eitthvað annað en þessir peningar Þráins sem fólk þarf að fylgjast með hjá byrjendunum í Borgarhreyfingunni þegar þeir taka til starfa á alþingi og reyna að læra að ganga.
Jóhanna og Steingrímur: Það liggur ekkert á
Tek undir við Egil Helgason. Mér virðist Gísli Tryggvason vera eini maðurinn sem þessa dagana man eftir því hvað margar fjölskyldur sigla hraðbyri í þrot. Grjótkjaftarnir bryðja á Evrópumálunum og formennirnir eiga varla nógu sterk orð til að dásama hvor annan fyrir vinsemd og elskulegheit. Stundum sýnist manni þá helst langa til að kyssast. Við fjölmiðla segja þeir: „Það liggur ekkert á.“
Bækur eru dásamlegir félagar
Svo var það einn dag að áhugi á matseld ruddist fram og skipaði sér í efsta sætið. Fyrst hélt ég að þetta liði hjá fljótlega en það gerði það ekki. Þá tók ég til við að rifja upp það sem uppáhalds rithöfundar og ævintýramenn höfðu sagt um mat. Það er kapítuli út af fyrir sig. Áhrifaríkur og skemmtilegur. Í framhaldi eignaðist ég ýmsar bækur um mat.
Grjótkjaftar stjórnmálanna
Ekki kaus ég Samfylkinguna vegna Evrópumálsins. Það er á hreinu. Og ekki kaus ég Samfylkinguna vegna þess að þar sé flest vænna manneskja. Það er líka á hreinu. Ég kaus Samfylkinguna einfaldlega vegna Jóhönnu Sigurðardóttur. Hún hefur manna mest og best heitið því að gæta hagsmuna „litla mannsins“ í þjóðfélaginu og er manna líklegust til að standa við það.
Minning – Margrét Helgadóttir
Látin er í hárri elli fágæt kona. Margrét Helgadóttir frá Fellsenda í Þingvallasveit. Hún var fædd 8. febrúar 1915 og lést 14. apríl síðastliðinn. Vil ég minnast hennar með fáeinum fátæklegum orðum.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur ekki fólkið
Formaðurinn segir flokkinn hafa stefnuna og fólkið. Það er einfaldlega ekki rétt. Hann hefur ekki fólkið. Af þessum sextán einstaklingum sem nú setjast á þing fyrir flokkinn, ættu sjö þeirra alls ekki að vera þar. Það verður aldrei sátt um þá.
Aftur til bókarinnar
Bækur hafa verið mér góðar. Þær hafa reynst mér vel í flestum tilbrigðum hugarástands míns. Eins og þau geta verið margvísleg í óstýrilátri sál. Í bókum mætir maður fólki af öllum þjóðum veraldar. Af öllum tímum mannkynssögunnar. Háu fólki og lágu, breiðu fólki og mjóu. Í andlegri og líkamlegri merkingu. Og lífsreynslu þess.
Kosið um fæsta mínusa
Þátturinn í sjónvarpinu í gærkvöldi var eins og leikhús fáránleikans. Eftir að hafa fylgst með formönnunum og reynt að greina það sem þeir sögðu ekki, en hefðu átt að segja, fær Jóhanna Sigurðardóttir fæsta mínusa. Steingrímur J. vakti með mér kvíða um að á bak við málflutning hans lúrði stefna sem almenningur verði hundóánægður með. Það mun koma í ljós.
Helgi og Hannes – tveir dagar til kosninga
Jörð var hvít í birtingu. Við sólarupprás tók snjófölina upp. Helgi var mættur á undan Hannesi sem glaður í bragði heilsaði félaga sínum um leið og hann settist hjá honum.
Málefnalega staurblankur flokkur
Veturinn er á síðasta snúningi samkvæmt almanaki. Harðasti vetur í manna minnum. Þjóðhagslega. Og ekki nema von að himininn gráti þessa dagana með sauðsvörtum almúga. Samkvæmt þessu sama almanaki hefst sumar á miðnætti. Ekki er útlit fyrir að það verði gott sumar, þjóðhagslega. Vísitala væntinga þeirra sauðsvörtu er í algeru lágmarki.