Fjöldi útlendinga streymir um borð í hvalaskoðunarskipin. Erfitt er um bílastæði og hengja eigendur bílanna þá þvers og kruss á gangbrautir og svæði sem ætluð eru til annarra nota. Félagarnir Helgi og Hannes sitja á bekknum við bugtina og fylgjast með umferðinni.
Nærmynd
Fyrir þremur árum kom ég við í ljósmyndastofunni Nærmynd, Laugavegi 178. Mig vantaði mynd í endurnýjun ökuskírteinis. Mætti einstakri lipurð. Hóf að ræða ljósmyndun og vélar við manninn, Guðmund, sem rekur fyrirtækið. Hann vildi allt fyrir mig gera og upplýsa mig af einstöku örlæti. Ég var kominn með stafræna myndavél á heilann þegar þetta var. Hann sagðist reyndar vera Nikon maður og lagði sig samt fram um að fá mig til að skipta frá Canon, sem ég hafði átt í mörg ár. Það olli mér talsverðum átökum.
Kominn í eldhúsið
Þá er nú þetta eiginlega sumarleyfistímabil á enda. Vorum í Litlatré í þrjátíu og fimm daga plús. Grilluðum flesta dagana. Kjúklinga í bitum, kjúkling á teini, kjúkling svona og kjúkling hinsegin. Ekki þar með sagt að kjúklingar séu hinsegin. Sei, sei, nei. Og alveg lostasamlegt að koma heim í eldhúsið sitt aftur. Svei mér þá. Og finna ástríðurnar ærast. Bókstaflega.
Helgi og Hannes – eftir storminn
Helgi mætti snemma á bekkinn næsta dag. Hann skimaði óþolinmóður eftir Hannesi og eftir því sem tíminn leið byrjaði hann að ímynda sér allskyns vandræði sem Hannes hefði lent í. Þegar svo Hannes birtist á næsta götuhorni gat Helgi ekki setið á sér og gekk á móti honum. Þeir gengu samhliða til baka í átt að bekknum. Þöglir fyrsta spölinn. Síðan:
Djásnin í stofunni
Mönnum er mislagið að yrkja. Sumir rembast og komast hvergi. Til að byrja með. Aðrir virðast eiga auðvelt með það frá fyrsta staf. Samanber eftirfarandi:
Helgi og Hannes – tveir menn og annar í ham
Helgi hafði setið lengi á bekknum. Hann var farinn að undrast um Hannes sem ævinlega mætti á undan honum. Það lá vel á Helga þar sem hætt var að rigna og sólin tekin að skína. Hann hafði farið úr síðum ullarfrakkanum sínum, sem var fremur sjaldgæft, og lagt hann við hlið sér á bekkinn. Hann sat þarna afslappaður í ullarpeysu og naut tilverunnar.
Þegar spörfugl fellur
Afar ánægjulegu þrjátíu og fimm daga tímabili lauk í gær þegar sumarleyfi frúarinnar endaði og við ókum til „byggða“. Það var með talsverðum söknuði og litlum orðaskiptum á leiðinni, þótt úrhellisregn og mest við komuna inn í borgina væri nokkur huggun. Hugurinn dvelur svo við það í dag að komast að niðurstöðu um hvort hann eigi að vera þakklátur fyrir hamingjudagana í sveitinni eða ósáttur við að hafa þurft að yfirgefa hana!
Rigning í grennd
Það er laugardagsmorgun, norðan 1-3 m/s, rigning í grennd, hiti + 11°C, raki 87%, loftþrýstingur 996.9 m/b. Við hóuðum lambám burt af nærliggjandi akri. Árla. Þær sækja þangað stíft og horfa áleitnum augum á laufið á víði og ösp innan við girðingar. Annars er afar kyrrt yfir sveitinni. Bændur fara sér hægt og bíða eftir þurrki.